Travel

Travel

Friday, December 20, 2019

Iki Yurek Arasinda Nehir Gibi Akan Dostlugumuzda Isik Batur Ozdemir

       Gunesli, piril, piril bir ocak gununde, yeni yili kutlamak icin yaptigimiz 2019 un ilk telefon gorusmesinde, haftaya endeskopiye girecegini soyledi. Midesiyle ilgili bir kac haftadir süregelen sikintilari gecmediginden doktoru gerekli gormustu. Aklima tasali hic bir sey kondurmadan, gule oynaya, zamanin mesguliyetleri ile uctu bir hafta cabucak. Onu aradigimda (Ocak 14-2019) endeskopi/patalojinin sonuclarini almisti, ayni gun PET yapilmisti ve ‘mide kanseri’ teshisi bomba gibi patladi, yillardir hic aksatmadan her hafta yaptigimiz; sinemadan-sanata, politikadan-havadan suya, kitaplardan-mindfulness'a, ogullarimizdan-arkadaslara dek keyifli sohbetlerimizin icerigini bu haber geriye donulmez bicimde degistirecekti!

       Ilginc, en yakin arkadasim, hatta son 15 yildir da ‘oteki’ kiz kardesim olmasina ragmen, Isik ile ilk ne zaman ve nasil tanistigimi animsamiyorum. Gencecik iki kiz olarak, ODTU’de bolumde birlikte aldigimiz derslerde tanistigimiz kesin. Onun soy ismi B benimki K ile basladigindan, kucuk siniflarda degil, anfi derslerinde bir araya gelmis olmaliyiz. Cerkez guzelligi ile, idari Bilimler fakultesinin hep  dikkat ceken kizlarindan biri oldu. Kinaladigi saclarinin, gunesin altinda kizilimsi yansimalari, bembeyaz guzel yuzu, koyu kahve hep ictenlikle gulumseyen gozleri; aslinda onun yureginin asil guzelligini de ayan beyan ortaya koyardi.  Ben onun icten, cocuksu kahkahalarini duymayi cok cok severdim. 

       Fakultenin 3. ve 4.  siniflarinda, yaptigimiz ortak projeler sayesinde onunla cok daha yakinlastik. ODTU yillarimda, yatiya evime davet ettigim tek arkadasim Isik’dir. Bahcelievler’de bir apartman dairesini bir kac Cerkez kiz arkadasiyla birlikte paylasirdi. Sik sik gittigim, birlikte ders calistigimiz ziyaretlerden birinde makyaj yapmayi da ondan ogrenmistim. Goz kapaklarinin bitiminde, goz kalemi ile ozenle kondurdugu o siyah ince cizgileri yapmayi. Ben denerken, onun kahkahalari hala kulaklarimda ve ayin maymun karaladigim goz kapaklarima bakakaldigim, odasinda sifonyerin uzerinde asili duran kocaman ayna da kalmis usumda. Yillar icinde, Isik’a ozlem duydugum hemen her animda, ozellikle bu aniyi neden animsiyordum?  Bu aninin onemi; universitede iken annemin bipolor rahatsizligi nedeniyle, o en umutsuz, yalniz ve en karanlik donemimde  bana dostlugunu comertce sunan Isik’in hayatima getirdigi isiga dayali olmali! O gun iki kucuk kiz cocugu gibi makyajla oynarken,  yuregimi agirlastiran anneme dair endise ve uzuntulerim, onun gulusunde, kahkahalarinda, dostlugunun icten sefkatinde un-ufak tozlar halinde TEK-TEK yok olup gitmisti. Isik bana yeniden tasasiz ve umutlu bir genc kiz olabilmeyi doğallıkla animsatmisti. Bir insanin acilarini hafifletebilmek, ona sevginin sifasini hissettirebilmek, iste bu Isigin meziyeti idi, her zaman! Bu animdan ona hic soz etmemistim, keske etseydim.

       Kaderin ilginc tesadufleri, bizi 1981 yilinin Subat-Nisan aylarinda da bir araya getirdi hem de Istanbul’da! Kalamis semtinde, ayni sokak icinde karsilikli iki apartman dairesine birbirinden habersiz yerlesmis, is gorusmelerine gidip gelirken yolda karsilastik. Ben sevgili Banus’da kaliyorum, Isik da bir yakininin yaninda. Ve ikimiz de taze ODTU mezunlari olarak Istanbul’da is ariyoruz. Istanbul’da yasanan bu iki ay boyunca sik sik gorustuk, hatta birlikte mulakatlara gittik. Yani birimiz mulakata girerken digerimizin moral olsun diye yolda eslik etti ve birimiz mulakatta iken oteki disarida bekledi!  Sonra bir sureligine, 80 lerde iliskisiz- habersiz kaldik, yeni isler, yeni aileler derken kisaca mesgulduk! Sansimiza, 80 li yillarin sonlarinda bir sekilde yeniden iletisime basladigimizda, Isik yeni anne olmus, sevgili biricik oglu Janbek dunyaya getirmisti. Erenkoy taraflarinda yasadigi evinde onu ve minik oglunu  2-3 aylik iken ziyaret etme sansim oldu. Ben de ondan 3 yil once Cancos'umun annesi olmustum. Ancak bu ziyaretten  bir sure sonra Isik ailesiyle Izmir’e yerlesti, ben de Amerikali esimle evlenip, minnacik oglumla Amerika’ya goc etttim. 

       Yine aramiza uzakliklar ve habersiz yillar girmisti, taki internetin nihayet Turkiye de de yaygin kullaniminin 2000 baslarinda baslamasi ile, ODTU yahoo guruplari icinde yeniden yakaladik iletisimi.  Gurup yazismalarindan, ozel yazismalarimiza, telefon sohbetlerimize gecmemiz ise hic zaman almadi ve her Turkiye ziyaretimde mutlaka gerceklestirdigimiz (hem basbasa hem arkadaslarla toplu) bulusmalarla dostlugumuz derinlesti ve “we became soul sisters“ (gonul kardesleri olduk).

       Sevinclerimizi, kederlerimizi, hayallerimizi keşfettik, sorgulamadan, yargilamadan dogallikla paylastik ic dunyamizi ve yillarin icinde neseli ve giderek buyuyen, derinlesen bir nehir gibi kivrilip akti dostlugumuz.
       Isik Batur Ozdemir; ozel bir arkadasti. Herkese nazik ve durust olmayi basarabildi. Ve arkadaslarini ayirmaksizin, her zaman sevgi dolu, sicacik, icten ve zarif olabilmek onun kisiliginin ana temeli idi. Canli, hayat dolu, sakaci, neseli, yaratici idi. Her turlu imkani fazla fazla vardi, ama kimseye tepeden bakmazdi, gonlu bol ve yardimseverdi. Isik hep pozitif dusunceli, yargisiz ve sefkatlydi; affetmek meziyetini ve tolerans kavramini hayatina gecirebilmis bir kadindi. Dostlarina deger ve emek verir, ictenligi takdir ederdi, ahlaklı, inancli ve her daim durust bir insandı.
       Agirbasli, hanimefendi gorunumunun yani sira, onu uzaktan bilenlerin belki kolay keşfedemeyeceği bir ozelligi vardi: Icindeki minik Isigi her firsatta yasamasi, ortaya cikartmasi. Hassas ve olabildigince muzip, ve şakacı Minik Isik! Icindeki çocuğu cesaretle koruyan ve guzellikle taşıyabilen ender tanidigim kisilerin basinda gelir Isik.

       2012 de Amerika’da ki bulusmamizda, once New York’da ardindan Las Vegas ve Grand Canyon’da  onun bu hayat dolu civil civil dostluguna eslik etmek olagan ustu anilar biriktirmeme neden oldu. Hani derler ya, arkadasini tanimak icin yolculuga cikmalisin, Amerika seyahatimiz “ikimiz“ icin de bu deyisin anlamini gercek anlamda ispatladi.

       Isik ayni zamanda oldukca yetenekli ve basarili bir ressam idi. Son yillarda benim cam sanatciligim, onun ressamligi, paylasimlarimiza sanat bacagini da dogal olarak tasidi, daha da zenginlestirdi. Birbirimizin studio oykuleri vardi artik paylasilacaklarin uzerine, renkler, desenler, hayaller vardi.. Istanbul Cam Ocaginda birlikte bir derse katilmak veya Amerika'ya bana geldiginde benim studio da birlikte bir eser uretmek gibi, ucsuz bucaksiz cok guzel hayaller! Acikcasi yaraticiligin heyecanini en dolu dolu paylastigim Isik olmadan, sanatin bile boynu bükük kaldi yüreğimde....

       Onunla en son bulusmayi, evinde gecen ay (Ekim 17-2019) gerceklestirdik. Aramizda asili duran, acimasiz ve huzunlu gercege ragmen; konustuk, gulduk, guldurduk birbirimizi, anilarimizi tazeledik, arkadaslarimizdan, sanattan, ogullarimizdan ve hatta onun cocukluk anilarindan konustuk, konustuk, konustuk..! Yarim saatligine kalmayi dusundugum ziyaret, uc saat surdu anlamaksizin. Kapidan cikarken, sarilip opemedigim, ama gozlerimizle sarilip, opusup vedalastigim Isik’dan son hareket ki aklimdan hic bir zaman cikmayacak: Sag elini once yuregine sonra dudaklarina dokundurup optu ve opucugunu bana ufledi! Yuregim buruk  ayrildim dostumdan, onu tekrar ve saglikla gorebilmeyi herseyden cok isteyerek, mucizelerin gerceklesmesini dileyerek..

 Acik yureklilikle ve direkt soruyorum:
“Gercek dostluklar nedir?“

Kendimizi olabildigimiz, sevgisini ve destegini “unconditional“ hissettigimiz, ortak yonlerimizin durustluk, ictenlik ve nezaket oldugu iliskiler degil midir, gercek dostluklar?"

 Isik benim hayatimdaki en gercek dostumdu. Birbirimizle olabilmek, bir araya gelmek, paylasmak firsatlarini hep ozenle yarattik, ’genuine’ bir emek verdik dostlugumuza karsilikli olarak. Anilarimiz ve hayallerimiz sayisiz..  Onu kaybettigim icin inanilmaz uzgunum ve onu her zaman ozleyecegim, ama ayni zamanda yasadigim surece o da kalbimde yasayacak…

       Isiklar icinde ve huzurla var ol yeni aleminde canim Isigim, guzel Isigim, melek Isigim, biricik dostum benim. Biricik oglunun, sevgili esinin her daim koruyucu meleğisin bundan boyle. 
Allahin rahmeti uzerinde olsun..

Toparlayabildigim kadari (buldukca daha da ekleyecegim) ile Fotograflarla Sevgili Isik: